Vroeger had ik een mountainbike. Bij elkaar gespaard van mijn zaterdag baantje. Een mooie Gazelle Field Cruiser. Zo één die hip was, en veel te zwaar voor die tijd. Maar een echte fietser was ik nooit. Ook niet, jaren later, toen mijn vrienden keer op keer vroegen: hey, Rich, wanneer ga je eens mee fietsen? Op zondag. ‘Ik op de racefiets?!’ Natuurlijk niet, wat denk je zelf?! Tot het lot me samenbracht met de passie die ik nu koester: fietsen als sport, als passie, als werk. Gekker en beter had het niet kunnen lopen. Of liever gezegd: fietsen.
Over de
Vintage Fietsfabriek
Mijn fietsen krijgen, net als ik dat kreeg, een tweede kans.
Het begon met een reis naar Zuid-Afrika waar ik geld bij elkaar zou fietsen voor een goed doel. Met een afgetraind lichaam en veel sponsorgeld reisde ik af naar wat een van de mooiste reizen werd, dankzij het fietsen! Want op de fiets kom je op de mooiste plekjes, waar je anders niet zou komen. Wanneer kom je voor de 2e keer in je leven nog weer met de fiets op Kaap de Goede Hoop? Eenmaal thuis trokken de mannen me ook meteen maar mee naar het rondje Luik Bastenaken Luik: Mijn eerste klassieker als wielertoerist! 168 kilometer schoon aan de haak, 8 uur fietsen en klimmen. Wat ik eraan heb overgehouden behalve een zere kont? Een kleine verslaving aan het wielrennen.
Hoe de
Vintage Fietsfabriek
het levenslicht zag
Bij wielrennen alleen is het niet gebleven. Na maanden van thuiszitten door een faillissement en een zware burn-out bezocht ik in Brugge (België) het Brugs Biermuseum en daar zag ik een custom-made Brugge Triple fixie staan. Geen biertje, maar een fiets. Zo’n fiets wilde ik ook wel bouwen, al was het maar weer om bezig te zijn. Dus kocht ik kort daarna mijn eerste 2 racefietsen. Een oranje Batavus Champion IC en een Vico Champion IC (destijds een ondermerk van Gazelle), beide uit de jaren ’70 in exact dezelfde kleur om aan te klussen.
If you feel lost,
just keep cycling
Langzaam maar zeker kocht ik steeds meer fietsen. Mijn eigen schuurtje thuis werd al snel te klein en al die fietsen in de tuin…! Dus ik verhuisde naar een gedeelde schuur van een oude kennis. In die periode verkocht ik via Marktplaats mijn eerste fiets. Ik kreeg de eerste aanvragen en opdrachten voor revisie via Instagram, Facebook en via een bevriende fietsenmaker waar ik nog steeds vaak kom. Ik verhuisde wederom naar een grotere “eigen”schuur, wat nu de huidige Mancave is waar inmiddels de nodige fietsen voor verkoop en een proefrit klaarstaan. Niemand weet waar dit heengaat, maar ik zorg ervoor dat de vintage bikes die ik binnen krijg, net als ik, een tweede kans krijgen.
